Mae'r paentiwr ifanc wedi prysuro i gyrraedd teml chwarter y crefftwyr; Daeth o'r farchnad, lle roedd wedi prynu'r deunyddiau i baratoi'r paentiadau.
Hwn oedd y diwrnod pan ymsefydlodd masnachwyr yn plaza Noddfa'r Ocr Coch, neu'r Ddaear Burnt, Ñu Ndecu neu Achiutla, i werthu eu cynhyrchion. Ymhlith y masnachwyr roedd y llifynnau, a ddaeth â'r cochineal coch ar gyfer y coch llachar neu'r quaha, y du ar gyfer mwg neu tnoo, sef y huddygl a sgrapiwyd o'r potiau, y glas neu'r ndaa a dynnwyd o'r planhigyn indigo, a melyn neu galch y blodau, ynghyd â chymysgedd yr olaf, a gynhyrchodd y gwyrdd ffres neu'r yadza, ac eraill.
Pan groesodd y cwrt, edrychodd y dyn ifanc ar brentisiaid eraill a oedd wedi dod â'r crwyn ceirw y gwnaed y llyfrau neu'r tacu gyda nhw, roeddent yn lân, yn feddal ac yn hyblyg. Roedd y lliw haul yn eu hymestyn allan ar fyrddau pren a'u torri â chyllyll fflint miniog, yna gludo darnau at ei gilydd i ffurfio stribed hir sawl metr o hyd.
Mewn un cornel gosododd ei fag net ar fat crwban a chymryd allan y past lliw a ddaeth ar ffurf torthau caled, y gwnaeth ei falu a'i falu'n bowdr; yna pasiwyd y powdr hwn trwy frethyn a oedd yn gwasanaethu fel hidlydd i gael y gorau yn unig. Yn yr un modd, roedd yn trin y darn ambr o resin crisialog a dynnwyd o'r goeden mesquite, neu'r pinwydd, ac a ddefnyddiwyd i lynu wrth y pigment lliw i wyneb y croen, wedi'i orchuddio â haen denau o blastr gwyn yn flaenorol.
Gerllaw roedd aelwyd yn cynnwys tair carreg, ac ar hwn pot clai mawr yr oedd y dŵr yn berwi ynddo. Ag ef, cafodd pob un o'r deunyddiau ei wanhau a'i ail-hidlo sawl gwaith, nes cael hylif trwchus, a gymysgwyd â phridd gwyn penodol ac ychydig o rwber, a thrwy hynny wneud y paent yn barod.
Yna cludwyd y paentiadau mewn potiau bach i'r porth, oherwydd o dan ei gysgod roedd sawl peintiwr yn ymroddedig i wneud llyfrau, neu tay huisi tacu, yn eistedd ar y llawr ar fat. Roedd un ohonyn nhw, meistr y fasnach neu tay huisi, yn siapio'r ffigurau ar y stribed gwyn, a oedd wedi'i blygu fel sgrin, oherwydd gyda phob plyg ffurfiwyd y tudalennau, ac arnyn nhw roedd wedi tynnu sawl llinell drwchus gyda paent coch a oedd yn gwasanaethu fel llinellau neu yuque, i ddosbarthu'r lluniadau.
Ar ôl i'r braslun gael ei wneud gydag inc du wedi'i wanhau, anfonodd y llyfr at y lliwwyr neu'r tay saco, a oedd â gofal am gymhwyso'r awyrennau lliw neu noo a oedd yn cyfateb i bob ffigur, gyda math o frwsys. Ar ôl i'r paent sychu, dychwelwyd y codecs i'r meistr, a amlinellodd y cyfuchliniau olaf gyda du.
Gwnaethpwyd y broses ysgafn o gynhyrchu un o'r llawysgrifau hyn mor ofalus nes iddi gymryd sawl mis a hyd yn oed blwyddyn i'w chwblhau. Ac ar y diwedd, cadwyd y gwaith gwerthfawr hwn ar gau a'i lapio mewn blanced newydd o'r cotwm gwyn gorau; yna fe'i cadwyd mewn blwch ffibr carreg, pren neu lysiau er mwyn ei amddiffyn, gan aros dan ofal offeiriad gwarcheidwad.
Galwyd y gwrthrychau gwerthfawr hyn, a ystyriwyd hyd yn oed yn rhai dwyfol, yn Ñee Ñuhu neu Sacred Skin, gan fod y wybodaeth am y technegau ar gyfer eu hymhelaethu, ynghyd â gwireddu eu ffigurau, wedi cael ei dyfeisio gan yr Ysbryd Mawr Taa Chi neu Tachi , Duw'r Gwynt Ñu Tachi, yn amser y gwreiddiau. Roedd y duwdod hwn hefyd yn cael ei alw'n Sarff Plu neu Gemwaith, Coo Dzavui, noddwr crefftwyr ac ysgrifenyddion, a berfformiodd ddefodau amrywiol er anrhydedd iddo. Yn eu plith roedd y rhai paratoadol ar gyfer ysgrifennu trwy baentio, oherwydd wrth atgynhyrchu ffigyrau'r codiadau neu taniño tacu, roedd offeryn wedi'i thrwytho â chymeriad dwyfol ei grewr yn cael ei ddefnyddio.
Yn yr un modd, dywedir fod y duw hwn wedi cychwyn llinach ddyfarnol y Mixteca, a ddiogelodd hefyd; Am y rheswm hwn, i gael eu hyfforddi fel peintwyr llyfrau, fe'u dewiswyd o blith yr uchelwyr ifanc, dynion a menywod, y rhai yr oedd eu rhieni wedi dal y grefft hon; Yn anad dim, bod ganddyn nhw sgiliau ar gyfer lluniadu a phaentio, oherwydd roedd hyn yn golygu bod ganddyn nhw'r duw o fewn eu calonnau, a bod yr Ysbryd Mawr yn cael ei amlygu trwyddynt a'u celf.
Mae'n debygol bod eu hyfforddiant wedi cychwyn yn saith oed, pan aethant i weithdy, a'u bod yn bymtheg oed yn arbenigo mewn rhyw bwnc, p'un a oeddent yn ymroddedig i fod yn ysgrifenyddion y temlau neu'n balasau'r arglwyddi, a gomisiynodd a noddon nhw wneud y llawysgrifau hyn. Byddent yn mynd trwy sawl lefel, nes iddynt ddod yn brif beintwyr, a oedd yn offeiriad doeth neu'n ndichi dzutu, a byddent yn cymryd o dan eu tutelage sawl prentis a oedd yn cofio straeon a thraddodiadau'r gymuned, ar yr un pryd ag y cawsant wybodaeth am eu hamgylchedd. a'r bydysawd.
Felly, ymhlith pethau eraill, fe wnaethant ddysgu arsylwi symudiad y sêr yn y nos, a dilyn llwybr yr Haul yn ystod y dydd, i ogwyddo eu hunain ar y ddaear gan gydnabod afonydd a mynyddoedd, priodweddau planhigion ac ymddygiad anifeiliaid. . Roedd yn rhaid iddyn nhw hefyd wybod tarddiad eu pobl eu hunain, o ble roedden nhw wedi dod a pha deyrnasoedd roedden nhw wedi'u sefydlu, pwy oedd eu cyndeidiau a gweithredoedd yr arwyr mawr. Roeddent hefyd yn gwybod am grewyr y bydysawd, y duwiau a'u gwahanol amlygiadau, yn ychwanegol at yr offrymau a'r defodau yr oedd yn rhaid eu cyflawni er anrhydedd iddynt.
Ond yn anad dim, dysgwyd y grefft o ysgrifennu iddynt trwy baentio, a elwid hefyd yn tacu, ac a oedd yn amrywio o baratoi deunyddiau i'r dechneg ar gyfer paentio a'r arfer o dynnu ffigurau, gan fod rheolau ar sut y dylent fod. delweddau wedi'u hatgynhyrchu o fodau dynol ac anifeiliaid, y ddaear a phlanhigion, dŵr a mwynau, gan gynnwys sêr yr awyr, ddydd a nos, duwiau a bodau goruwchnaturiol sy'n cynrychioli grymoedd natur, megis y daeargryn, y glaw a'r gwynt, a llawer o'r gwrthrychau a grëwyd gan ddyn, megis tai a themlau, addurniadau a dillad, tariannau a gwaywffyn, ac ati, a feddiannodd le pwysig ymhlith y Mixtecs.
Roedd pob un ohonynt yn cynnwys set o gannoedd o ffigurau, a oedd nid yn unig yn baentiadau o fodau a gwrthrychau, ond roedd pob un hefyd yn cyfateb i air o'r iaith Mixtec dzaha dzavui, hynny yw, roeddent yn rhan o ysgrifen lle'r oedd y delweddau'n trawsgrifio. termau'r iaith hon, a'u set oedd testunau'r tudalennau, a oedd yn eu tro yn ffurfio'r llyfr.
Felly, felly, roedd yn rhan o'i grefft wybodaeth am eu hiaith a'r grefft uchel ei pharch o fynegi ei hun yn dda; Yn hyn o beth, roeddent yn hoffi gemau geiriau (yn enwedig y rhai a oedd yn swnio bron yr un fath), ffurfio rhigymau a rhythmau, a chysylltiad syniadau.
Mae'n siŵr bod y codiadau wedi'u darllen yn uchel i'r bobl oedd yn bresennol, gan ddefnyddio iaith flodeuog ond ffurfiol, er mwyn ail-greu darlleniad cyfoethog ac ysbrydoledig trwy eu ffigurau.
Ar gyfer hyn, agorwyd y llyfr mewn dwy neu bedair tudalen ar y tro, a bron bob amser yn cael ei ddarllen o'r dde i'r chwith, gan ddechrau yn y gornel dde isaf, gan ddilyn y ffigurau a ddosbarthwyd rhwng y llinellau igam-ogam coch, fel symudiad neidr neu coo, sy'n cerdded ar hyd y llawysgrif, gan fynd i fyny ac i lawr. A phan orffennwyd un ochr, byddai'n troi i barhau gyda'r cefn.
Oherwydd eu cynnwys, roedd y codiadau neu'r llyfrau hynafol o ddau fath: cyfeiriodd rhai at y duwiau a'u trefniadaeth yn y calendr defodol; Gellir galw'r llawysgrifau hyn, lle roedd cyfrif y dyddiau neu tutu yehedavui quevui, hefyd yn Ñee Ñuhu Quevui, Llyfr neu Croen Cysegredig Dyddiau. Ar y llaw arall, roedd yna rai a oedd yn delio â'r demigodau neu ddisgynyddion duw'r Gwynt, hynny yw, yr arglwyddi bonheddig a fu farw eisoes a stori eu campau, y gallem eu henwi fel Ñee Ñuhu Tnoho, Book neu Sacred Skin of the Lineages .
Felly, defnyddiwyd yr ysgrifen a ddyfeisiwyd gan dduw'r Gwynt i ddelio â'r duwiau eraill ac roedd y rheini'n ystyried eu disgynyddion, y dynion-dduwiau, hynny yw, y llywodraethwyr goruchaf.
